காதல் என்னும் யாத்திரை..

கண்னை சிமிட்டும் மின்னல் போல.
உன் உருவம் என் கண்ணுக்குள்.
தினம் தினம் வெட்டி மறைகிறது.
உன் உதடுகள் ஏதோ வசிகரம் செய்ய.

என் இதய நாளஙகளில்உன் நினைவுகள்

என் நெஞ்சறை சுவாசத்தை திறக்கிறது.
நீ பேசாமல் மௌநித்த நிமிடங்கள் எல்லாம்.
என் கண்ணீர் கரை புரண்டு ஆறாக.ஓடியது.

 உன்னை என் மனச் சிறையில்.

காலமெல்லாம் விளக்கேற்ற.
கடவுள் தந்த பாக்கியமாய்.
காலமெல்லாம் சுமந்தேன் இதயத்தில்.

அன்புக்காய் அடிமையாகிய நாம்.
உன் நெஞ்சறையில் நானும்
என்நெஞ்சறையில் நீயும்.
அணையாத தீபமாய் சுடர் விட்டோம்.
காதல் என்னும் யாத்திரையில்.

-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-

எனது கவிதை நூல் வெளியீடு சம்மந்தமாக மலேசியா பத்திரிகையில்
2-9-2015 வந்த செய்தி...