அன்பை புரிந்து வெளியேவா

உன்னை காதலித்த நாள் முதலாய்

என் நெஞ்சறையில் ஆயிரம் வார்த்தைகள்

புரையோடியுள்ளது. அதை எழுத முடியாமல்

உனக்காக எழுதுகிறேன் மன்னிப்பாயா என்னை

அன்பாக பழகிய காலங்களில்

ஆயிரம் ஆயிரம் ஆசைகளை 

விட்டுச்சென்றாய் அந்த ஆசைகள்

ஒவ்வொரு கணப்பொழுதும் துள்ளி வருகிறது

 

கடைத் தெருவில் சனக் கூட்டத்தில்

கை தவறிய குழந்தை போல.

உன்னை நினைத்து நினைத்து

 தினம் தினம் வாடுகிறேன்

பருவ காலங்கள் மாறி மாறி

வருவது போல. உன் நினைவும்

வினாடிக்கு வினாடி

வந்துகொண்டுதான் இருக்கிறது

 

என் கவிதைக்கு எவ்வளவு

வாசக நெஞ்சங்கள் வருகின்றார்கள்

இவை எல்லாம் என்னால் இல்லையடி

உன் காதல் அழகை என் கைப்பட

எழுதும் போது உன் நினைவால்

 உயிர்பெறுகிறது என் கவிதை

நேரம் காலம் இருக்கும் போது

என்கவிதையாவது நீ படித்து பார்

 

என் உணர்வுகள் உன்னை

நிதானப்படுத்தும்  உன்னை

அப்போதாவது உணர்வாய்

என் கண்ணீரும் உன் புன்னகையும்

நம் காதலுக்கு முகவரியாக இருக்கிறது.

காதல் வேண்டாம் என்று

நான் தனிமையாகினேன்

 

உன்னை கண்ட நாள் முதல்

காதல் என்ற பாசவலையில் வீழ்ந்தேன்

பாசத்தால் ஒன்றாய் சேர்ந்தாய்

பாசம்மெனும் வேசம் காட்டி

என்னை தனிமைப்படுத்தி விட்டாய்

இறுதியாக சொல்லுகிறேன்

என் இதயத்தை நீ விலை கொடுத்து

வாங்க வில்லை பாசத்தால் வேண்டினாய்

 என் இதயத்தில் நீ நடந்து விளையாடிய

உன்  பாதச் சுவடுகள் பதிந்து இருக்கிறது.

வேற ஒருத்தி அழித்து விட்டு

விளையாட முன் நீயே வந்து

என்இதயத்தில் விளையாடுவாயாக

இல்லை என்றால்

ஆயுள் முழுதும் கண்ணீர்வடிப்பாய்..

 

-நன்றி-

-அன்புடன்-

-ரூபன்-