என்னை சிறையாடும் மடக்கிளியே

தென்றல் காற்றே தென்றல் காற்றே.

ஓ..வென்று…. ஒரு கீதம் பாடும்

பாடும் கீதத்தில் என் ஓசையும் காலந்து வரட்டும்

என்னவளின் காதில் ஒலிக்கட்டும்

கடல் அலையே கடல் அலையே

கல்லில் ஏன்சீற்றம் கொண்டு அடிக்கிறாய்

அன்பானவள் பிரிந்து போகயில்

அவள் கொலுசில் மோதிக்கொள்

அப்போதாவது என் நினைவு நீச்சல் போடட்டும்

 

சூரியனே சூரியனேஅனைவரையும்

சுடெரிக்கும் பகலவனே.

அள்ளி அணைத்த உள்ளமது.

தட்டுத் தடுமாறி போகயில்

சூரியனே சூரியனே உன் கரத்தால்

ஒரு தடவை சுட்டு விடும்

நிழல் தேட நான் வாங்கி கொடுத்த

குடையதுவை பிடிக்கையில்

என் நினைவது வந்து விடும்….

 

நிலமகளே நிலமகளே…
நித்தமது உன் தோழில்
தினம் தினம் எத்தனையே தாங்கிறாய்.
என்னவளும் போகின்றாள்
ஏர் கொண்டு தாங்குகிறாய்…..
அவள் ஏழனமாய் சிரிக்கிறாள்
அவள் செல்லும் பாதையை
ஒரு கனமாவது இரண்டாக உடைத்திடுவாய்
அவள் அழும் போது
என் பெயராவது சொல்லட்டும்…

 

வானகமே வானகமே -உனக்கு
வாழ்த்து மடல்சொல்லிடுவேன்
பஞ்ச பூதங்களை சேர்த்து
உனக்கு கவிவரிகள் புனைகிறேன்
உன் ஐம்புலனை நீ சீர்படுத்தி
சீக்கரமாய் எனக்கு உயிர் கொடுத்திடுவாய்
உன்நினைவாலே நான் தினம் தினம்
ஆயுள் கைதியாக சிறைப்பட்டு கிடக்கிறேன்
சிறை மீட்க பதில் ஒன்று சொல்வாயா.
என்னை சிறையாடும் மடக்கிளியே.

-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-